vv Zuidhorn O17-1 – vv Winsum O17-2 1 – 7 (0 – 4)

Het was koud mistig en de temperatuur kwam niet boven nul, het deed winters aan. De rijp hing aan de bomen. Zou het wel doorgaan? Bij Zuidhorn hebben ze een (nieuw) prachtige kunstgrasveld, de vraag was eerder; 'waarom zou het niet doorgaan?' Er kwamen geen negatieve berichten uit Zuidhorn en i’m a believer klonk in de woonkamer. Om 12:45 stapte ik in de auto op weg naar de Schouwerzijlsterweg. ’s Morgens moest ik nog krabben, de ramen waren nu schoon. Het was niet minder koud. Bij het sportpark aangekomen was bijna iedereen er al. Ook zij hadden het koud. Een enkeling baalde, want geen aangepaste kleding bij zich. Een enkeling was niet onder de indruk van de kou. Twee wissels waren er en in colonne reden we vol gas achter Leroy aan. We waren op tijd en bij Zuidhorn is dat op zich geen luxe. Je loopt altijd eerst een rondje om het gebouw voordat je doorhebt hoe het in elkaar steekt daar. Kleedkamer vier en ik hing mijn warme jas alvast op. We werden hartelijk ontvangen in de bestuurskamer en onder het genot van een kop koffie was het wachten op het fluitsignaal. Twee jaar geleden zaten we ook in de competitie bij Zuidhorn. Toen heette het nog C1 (O15-1.) Zuidhorn had destijds aan gelijkspel genoeg om kampioen te worden, wij moesten winnen. Het werd een zinderende 0 – 0. Vandaag zijn de rollen omgedraaid, zo lijkt het. Zuidhorn laat (op papier) niet zien wat je van een team uit Zuidhorn zou mogen verwachten. Er werd afgetrapt en Zuidhorn wilde direct vol gas spelen. Winsum werd teruggedrongen en moest van achteruit opbouwen. Dit ging moeizaam en het duurde zeker tien minuten voor er überhaupt een bal werd rondgespeeld. Winsum begon langzaam grip op het spel te krijgen en de aanvallers van Zuidhorn kregen een veredelde hardloop les. In de tien minuten die volgden lukte bijna alles bij Winsum, behalve scoren. De verdediging van Zuidhorn zat er kort op, waardoor de aanvallers van Winsum slim moesten spelen. Dit lukte in de 20^e minuut. Roël was de man, 0 – 1. Binnen twee minuten leek de wedstrijd beslecht. Een aanval over links werd via de keeper bezegeld 0 – 2. In de tien minuten die volgden kon Zuidhorn zich niet groeperen en moest Winsum door de ontstane chaos heen zien te voetballen. Dat lukte best aardig. In de 30^e minuut werd een aanval van Winsum hardhandig gestopt. Raul legde de bal neer en het is maar goed dat er een net in het doel zat, anders zou de bal in een baan om de aarde zijn blijven draaien 0 – 3. Het ging lekker en opnieuw was het snel weer raak, Roy liet de ruststand wegschrijven, 0 – 4. Vak Z kon op adem komen en ook het thuisspelende team kreeg kans de wonden likken. Voor Winsum gold vooral, even op temperatuur komen. De tweede helft en het was nog steeds onder nul. Zuidhorn begon weer volle vaart en Winsum had moeite het eigen ritme te pakken. Toch stonden onze verdedigers compact en goed opgesteld. Na tien minuten en bijna 0 – 5 werd een uitbraak van Zuidhorn te laat gezien, 1 – 4. Het draaide nog niet, althans niet zo lekker als in de eerste helft. Vak Z was door het dolle ‘het kan nog.’ Maar Raul gooide roet in het eten door hard een hoekschop in te koppen 1 – 5.  Binnen drie minuten was het letterlijk over en uit voor Zuidhorn Roy die vanuit vak Z het nodige te verwerken kreeg liet 1 – 6 op het scorebord verschijnen. Met nog twintig minuten te gaan zag Zuidhorn geen heil meer in de wedstrijd en probeerde met man en macht te voorkomen dat de score richting de dubbele cijfers zou gaan. Dat lukte. Er werd nog één keer gescoord door Winsum. Na precies 80 minuten vond de scheidsrechter het tijd worden voor een warme douche. Vak Z bleek achteraf sportieve verliezers. Winsum doet goede zaken en mag zich opmaken voor de wedstrijd tegen DVC. Zaterdag start om 10:30 de wedstrijd tegen de Damster Voetbal Vereniging. U bent van harte welkom.